Drie eilanden

Ook vanmorgen gaat weer vroeg de wekker. We gaan met een gezelschap een tochtje met de boot maken, Rene heeft dit voor ons geregeld, uiteraard op aanvraag. We worden opgehaald en een gids brengt ons naar de haven. Het is een wirwar van mensen, westerse toeristen maar ook locale toeristen. Nadat we uitleg hebben gekregen gaan we op de boot met allemaal Vietnamezen en  drie Koreanen. De eerste stop is bij een zeeaquarium, leuk. De tweede stop is bij het snorkelstrandje, ook leuk maar zeker niet speciaal. We hadden niet al te hoge verwachtingen dus dat viel niet tegen. Weinig spectaculaire vissen, beetje koraal. Mijn "labrador" heeft het goed gedaan, ging dit keer beter dan op Bali.

Daarna weer op de boot en toen kregen we lunch. Alle middelste banken werden neer geklapt en dat werd toen de tafel. Iedereen zat lekker te smikkelen, de sfeer was leuk. Wij als westerlingen hadden toch wel veel bekijks, van zo heel dicht bij.

Na het eten kregen we entertaining want met een volle maag kun je beter niet zwemmen. Tot onze grote verbazing werd er een drumstel opgebouwd dat bestond uit een provisorische dikke trom, twee grote pannen met een vel en de deksel was letterlijk een deksel. Er kwam een gitarist op de proppen en iemand met een tamboerijn en natuurlijk de zanger.  Het programma startte met een paar Vietnamese liedjes en daarna moest ik ( Ria) het podium op. Iedereen enthousiast aan het klappen, ik dacht huh wat nu. Ik hoefde me geen zorgen te maken, we gingen een 'Dutch' liedje zingen. De muziek begon, hij begon te zingen en het duurde even voordat ik in de gaten had om wat voor liedje het ging: een potje met vet! Echt lachen, we lagen dubbel! Daarna een heel repertoire Vietnamees en daarna moest Dick het podium op, ze hadden een gat in het plafond gemaakt speciaal voor de lange westerlingen, daar moest hij maar gaan staan. Er werd Yellow Submarine ingezet en iedereen deed enthousiast mee.

Na het karaoke gebeuren werd de 'poolbar' in het water gegooid en iedereen die van het hoogste dek afsprong kreeg een drankje van de barman. Dick is niet zo' n watermens maar ik ben drie keer eraf gesprongen, heerlijk. De temperatuur van het zeewater was super. De koreanen waren erg onder de indruk en wilden steeds opnieuw op de foto met mij, hoezo?

De laaste stop was bij het strandje met de ligstoelen,  hier nog even gezwommen en daarna ons weer omgekleed en klaar gemaakt voor het laatste tochtje richting haven. Veel gelachen vandaag!

Eenmaal terug in het resort hebben we besloten om de bus van19.00u weer  richting centrum te pakken en te gaan eten bij Louisiana Brewery, ook een hippe strandtent met eigen gebrouwen bier. Dit op aanraden van een stel uit Londen waar we al een paar keer leuk mee gesproken hadden.

Het was wederom een mooie avond met eigen gebrouwen bier en een leuke liveband. Puh, zijn toch wel moe en zijn blij dat we morgen kunnen uitslapen.

Cookingclass Lanternes

Vanmorgen gaat alweer op tijd de wekker, we gaan koken vandaag! Toch maar gewoon ontbijten en dan met de taxi naar Nha Trang waar we rond 8.45u bij Lanternes binnen lopen. Neil en Gemma uit Ierland zitten er al en al snel komen Jim en Kathy uit Australie en Eric en  Amelie uit Noorwegen ! We krijgen wat te drinken aangeboden en uitleg over het programma. We gaan fresh springrolls maken als voorgerecht, het hoofdgerecht is claypot met varkensvlees, kip of vis en het toetje is gecarameliseerde mango, ananas of banaan. Je mag je voorkeur opgeven en dan vertrekken we naar de markt met een soort van rikja.

Eenmaal op de markt doen we inkopen en krijgen we uitleg over de producten.  De masterchef gaat altijd bij dezelfde leveranciers omdat ze weet dat daar de beste producten zijn. We kopen groente zoals komkommer, wortel, knoflook, rode peper middelmaat ( medium hot), uien en fruit voor het toetje. Varkenskarbonade, makreel, kip en ........ verse kikker voor de liefhebbers. Natuurlijk wil Ria wel proberen, zo ook Neil, Kathy en Jim. Dick zeker niet. De kikkers zaten in een zak wat te springen, eentje werd eruit gehaald en gelijk waren de anderen stil..... De kikker werd ter plekke dood gemept en gevilt. De poten en kop werden met een schaar eraf geknipt. Oei, nou weet ik niet zeker of ik dit nog wil, nou. Ja, ik heb A gezegd dus ook B.

We maken een kleine stop bij een suikerriet tentje en krijgen daar een plastic zakje met ijsklontjes en een drankje dat bestaat uit sap van het suikerriet en mandarijn. Er zit een elastiekje omheen wat het geheel bij elkaar houdt, eenvoudig en handig zo'n pakje drinken. Heerlijk fris van smaak en niet te zoet door de mandarijn. Daarna nog een zakje echte Knorr kopen, beetje van jezelf en een beetje van.......Knorr. Ook hebben we nog rijstpapier nodig voor de springrolls en verse noodles. Ook die koop je op de markt.

Eenmaal terug beginnen we gelijk, die meid legt het allemaal professioneel uit en maakt veel grapjes. Helaas ben ik haar naam kwijt. De springroll maken is niet veel werk, goed kijken naar de juffrouw en niet te royaal met de ingredienten. Beetje vast oprollen is noodzakelijk voor een goed resultaat en bij teveel inhoud gaat het papier kapot. Dick is heel handig en heeft er zo twee klaar, een dikke en een normale.

Daarna de claypot klaar maken. Een claypot is een klein aardewerk pannetje met deksel dat op het vuur kan. Iedereen krijgt een parafine brander en kwartiertje later hebben we een heerlijk hoofdgerecht, de uien carameliseren een beetje en zelfs de kikker was heerlijk. Smaakt een beetje als kip. De masterchef komt bij iedereen proeven en het lijkt net  alsof we in het programma Masterchef zitten. We krijgen uiteraard allemaal complimentjes!

Het nagerecht is eerst het fruit lichtjes aan bakken en een  kwestie van suiker branden, flamberen
en indikken. Heerlijk met een bolletje ijs, erg zoet, echt iets voor Esmee.
Ja, ik denk dat Dick genoeg ideeen heeft voor het evalutiediner van  "Kump good" op 19 augustus as.

Als afsluiting krijgen we te horen dat we " the best cookingclass ever" waren en met een klein kadootje en de recepten vertrekken we.

Nu snel naar de Sailingclub waar we ons verheugen op een bedje aan het strand en een koele duik in de zee. Even geen bedje vrij maar na een drankje kunnen we snel plat voor onze duik en ons middagdutje. Even lezen, even niks en dan naar de shuttelbus die weer ons naar het resort brengt.

Na een pilsje en een douche weer terug naar Nha Trang center waar we genieten aan een tafeltje aan het strand en genieten van het uitzicht, de volle maan, de live muziek en ons dineetje. Waat hubbe ver ut toch good!

Nha Trang

Om 10.10u vertrekt ons vliegtuig richting Nha Trang en met een klein uurtje vliegen komen we aan op het vliegveld waar een mooie dame van ons hotel ons staat op te wachten. We komen er tijdens de reis al snel achter dat het hotel een stuk van het centrum ligt. Het resort oogt prachtig, de (russische) manager legt ons de plattegrond uit en we mogen na een vervelend akkefietje over de transferkosten naar onze kamer. Aruba; prachtige bungalow waar Miss Aruba geslapen heeft toen hier de Miss Universe verkeizingen waren. De slaapkamer is erg groot en de badkamer bijna even geoot met een soort van cleopatra bad erin. Als je dit wil laten vol lopen duurt het minstens een uur, beetje overdreven. De douche heeft een glazen plafond, zo lijkt het net een buitendouche, dit is wel gaaf.

Snel een hapje gegeten en toen naar het strand met het strandbusje. Al gauw komen we erachter dat er ontzettend veel Russen zitten, zoniet 80%, de rest is Japans, Koreaans en..... wij dan. Mmmmmm, niks aan. Het strand stelt niks voor en na een uurtje gaan we naar het zwembad, erg mooi maar ja, die Russen dat vinden we echt niks. Toch maar even Rene, onze reisagent gemaild om te kijken of er nog alternatieven zijn. ' s Avonds naar het centrum, we eten in Lanterns waar het goed toeven is en zeer vriendelijk personeel werkt. Met de shuttelbus terug. De Russen hebben flink inkopen gedaan en gaan ook met de laatste bus allemaal terug naar het resort.

Rene heeft ondertussen gemaild dat hij wou dat hij een toverstafje had zodat hij ons direct kon helpen. Hij wist niet dat het resort ook al door de Russen was ' overgenomen'. Schijnbaar is
Nha Trang erg geliefd en zijn er rechtstreekse vluchten vanuit Rusland. Nou ja, eerst maar een nachtje erover slapen en de volgende nemen we contact op met Rene.

Verkassen is geen optie, alles is betaald, teruggave is niet mogelijk. Andere hotels zitten vol dus we gaan wat extra activiteiten inplannen. Eentje hebben we gisteravond al geboekt, cookingclass bij Lanterns. Omdat we graag strand en snorkelen willen gaan we vrijdag met de boot naar een eilandje. He he, dat lucht op. Rene heeft het goed aangepakt. Voor de rest vandaag heerlijk op een bedje bij het zwembad gelegen, wat gezwommen, veel gelezen en wat gegeten bij de Bananaleafbar.

Rond 17.30u zitten we bij de Sailing Club aan een drankje. Dit is de bekenste strandtent van Vietnam volgens ons boek. Het is erg trendy, lekker lounchen met uitzicht op het strand en ...... geen russen.
We gaan vanavond Italiaans eten hebben we ons voorgenomen, de eerste keer geen Vietnamees eten in onze vakantie. Da Fernando is een goed Italiaans restaurant en we genieten van de huisgemaakt pasta's en een fles witte wijn. 
Nog even een kopje koffie bij de Sailing Club als afluiting van deze dag wat toch nog een hele leuke dag geworden is.

Hoi An

Het is alweer twee dagen geleden dat we iets geschreven hebben op ons blogspot. Druk he, zo'n vakantie!

Hoi An was helemaal ons ding, alleen al de reis er naar toe was prachtig. Hij duurde drie uur en we stopten de eerste keer bij het schilderachtige strand van Lang Co. Het was er prachtig maar ook erg warm. Geen mens op het strand alleen wat toeristen die even gingen pootje baden net als wij. Daarna gingen we verder richting Da Nang dat aan de andere kant van de bergen ligt. De route kan door de tunnel van 6 km maar wij kozen voor de pas. Boven op de pas ligt een Amerikaanse bunker, het is er erg druk met allemaal toeristen die foto's maken en genieten van het uitzicht. De temperatuur is er aangenaam. Na een uurtje rijden zijn we dan in Nha Trang. Tussendoor hebben we nog een korte stop gemaakt bij een bedrijf dat uit blokken marmer grote en kleine beelden maakten. De taxichauffeurs krijgen waarschhijnlijk hiervoor provisie, we hebben niks gekocht, de beelden waren mooi maar niet onze smaak. Er stonden er een aantal klaar voor verscheping naar Denemarken, Hannover, Rotterdam. Het koste $ 100 per vierkant meter.

Daar zijn we dan, Hoi An beach resort. Mooie kamer, strand, zwembad en met de shuttelbus naar  the old quarter. Even wat eten en toen lekker naar het strand. Het begon te regenen maar onder de parasol was het goed uit te houden, klein buitje. Daarna nog even bij het zembad gelegen, douchen en toen naar het oude centrum. De bus was al weg en nu. Hallo, moterbike? Bring you to city, not fast driver. Oke, Dick en ik zo'n helmpie op en daar gingen we. Ik had een jurkje aan en ging als een " dame" achterop zitten. Lachen hoor maar het was een leuk ritje, voor herhaling vatbaar eigenlijk. Het is gezellig druk in de smalle straatjes, veel toeristen. Het barst er van de winkeltjes, restaurantjes en kleermakers. Dick heeft nog overwogen om een pak te laten maken maar dat moest allemaal te snel gaan en daarom er toch maar niet voor gekozen. Ik heb een jurkje en 2 zijden tops laten maken. Even maat opnemen, stof uitzoeken, details afspreken en ...... morgen passen. Zo snel kan het gaan!

Om 20.00u nog op zoek gegaan naar een restaurantje.. We kwamen uit bij Mr Pongh aan de rivier. Eenvoudig klein tentje. Were are you from? Holland! Oh, en even later kwam hij met een gastenboek waar allemaal mensen, waaronder ook veel Nederlanders, een verhaaltje over hun ervaringen met veel enthousiasme over Mr Pongh hadden geschreven. Mr Pongh had nog gevochten in de oorlog met de Amerikanen tegen de Noord Vietnamezen. Nu deed hij rondleidingen in Hoi An en vertelde daarbij zeer boeiende verhalen aldus zijn" klanten". Het eten was er eenvoudig maar heerlijk. Onze gids voor de volgende dag was al geboekt anders was dit nog een mooie optie geweest.

Na een goede nacht en een goed ontbijt breng ik nog even de was naar de overbuurvrouw van het hotel voor de laundry en staan we om 8.30u klaar als onze gids Nogc zich bij ons meld. We gaan met hem fietsen maar de fietsen zijn op. Dan maar op een andere plek fietsen huren dus het duurt even voordat we op gang komen. We fietsen op het plaate land en door de rijstvelden. Nogc z'n Engels is niet eenvoudig te volgen, dit kost enige inspanning en vooral ook veel energie. Hij is erg aardig en verbaasd zich over onze spontaniteit. Sommige grapjes moeten we hem uitleggen en als het lunchtijd is zijn we blij dat we even 'time-out' hebben.
Eerst nog even de kleren passen, het ziet er goed uit! Dan is het tijd voor de lunch. Die is erg goed, salade van de bananenbloem met moneybags, een springrol maar dan als geldbuidel, erg origineel. Noodlesoup met vis, vis in claypot, gesauteerde aubergine, varkensvlees en gestoomde rijst. Als toetje fruitsalade. Toen was het tijd voor een klein middagdutje maar helaas.......  we moesten verder.

Een ritje door the old quarter, bezoek van diverse tempels, een apotheek en woonhuis, uitleg over de constructie van de daken. Interresant maar het werd ons allemaal en waren we blij dat we bij het sluitstuk van de dag aankwamen. De rijstpapier'fabriek'. Hier wordt rijstpapier gemaakt, een soort snack van rijstepap wat gedroogd wordt op een groot hor. Allemaal grote dunne flensjes die na het drogen gebakken worden op een soort van wegwerpbarbecue. Twee kleine vietnamese dames, per barbecue, zitten de hele dag met vuurvaste handschoenen te bakken. Ze draaien iedere koek wel 50 keer om en slaan er iedere keer op omdat de koek door de hitte gaat krullen en hij moet plat blijven. We waren erg onder de indruk van het werk en vooral ook de omstandigheden. Deze dames zitten op de grond, op een papieren zak en het is erg warm door de barbecue. Ze zijn erg vriendelijk en lachen naar ons. We kopen wat koeken voor bij een pilsje en nemen afscheid van Nocg. Wij gaan de kleren ophalen en drinken een pilsje alvorens we terug fietsen naar het hotel. Nog lekker even zwemmen, douchen en dan eten in een romantisch restaurantje boven de rivier. We hebben een leuke avond samen met een stel uit Heemstede die de volgende ook richting Nha Trang vliegen om 10.10u.

Hue

Gisteren eerst het French quarter verkend. Hue is een stuk rustiger vergeleken met Hanoi, ziet er wat meer westers uit. Hebben normale stoepen! Het is erg warm, ongeveer 37 graden. We hebben 's morgens nog wat gedronken bij Le Boulangerie Francaise, een tentje opgezet door een aantal fransen, die arme straatkinderen de kans bieden bakker te worden, met uiteraard frans gebak. Daarna nog even genoten van een heerlijke voet, schouder en nek massage. Tevens heeft Ria har teenagels een nieuw kleurtje laten geven.

's Middags nog even aan het zwembad gelegen en bij de reisagent 'geklaagd' over de kamer die men ons had toegewezen. Met name de badkamer was niet veel soeps. Resultaat was dat we 's avonds mochten verhuizen naar een soort presidentiele suite met alles erop en eraan. Slaapt wel lekker!

Voor het avondeten naar de Citadel gelopen, het oude gedeelte van Hue waar de koningen woonden. Het centrum hiervan was al gesloten dus hebben we ons laten rondfietsen door het gedeelte dat wel open was. Echt veel is er niet meer te zien, de stad heeft zwaar geleden tijdens de Vietnam oorlog. Wel zijn er nog veel mooie huizen gebouwd in Frans koloniale stijl. Volgens de gids wonen er veel rijke mensen in de Citadel.

Vandaag onder begeleiding van een gids de Thien Mu pagode oftewel de Pagode van de
Hemelse Dame bezocht waar we naar toe gevaren werden per boot over de Perfume river. De pagode heeft 7 verdiepingen die staan voor 7 verschillende reincarnaties van Boedha. Binnen bevindt zich de lachende boedha en nog 3 andere beelden. Bij deze pagode leven monniken. Ook worden jonge jongens vanaf 8 jaar opgeleid tot monnik in combinatie met de reguliere school. Er waren veel jonge jongens (novice).

Daarna twee graftombes van koningen: de tombe van Khai Dinh en de tombe van Tu Duc. Beiden hebben heel jong de opdracht gegeven om hun graftombe te bouwen. Khai Dinh heeft de voltooing niet meer mogen meemaken, hij is jong gestorven, hij was pas 40. De tombe die gemaakt is van gewapend beton heeft 11 jaar geduurd. Tu Duc heeft zijn graftombe wel gezien, deze was binnen drie jaar klaar. We vonden het allebei zeker de moeite waard, zeker met een gids die toch ook veel kleine details verteld.

Daarna de koelte van de hotelkamer opgezocht, was even nodig. De hitte is slopend. Rond een uur of zes een Tiger pilsje gedronken en daarna wat gegeten bij Ushi.

Morgenvroeg worden we rond 9.30 opgehaald voor een rit van 3 uur naar Hoi An, onze volgende bestemming.

Halong Bay

De tocht naar Halong Bay is gelukkig doorgegaan. De typhoon in China heeft voor ons geen roet in het eten gegooid. De dag ervoor blijkbaar wel, de boten mochten niet uitvaren en verschillende mensen hebben op die dag hun planning moeten aanpassen.

De tocht naar Halong Bay is geen feest, ruim 4 uur in de bus op een slechte weg. Gelukkig hebben we leuk gezelschap van een aantal fransen (o.a. Robert met zijn allo allo engels) en Steve uit Australie. Ter plekke voegen zich nog een aantal andere mensen bij het gezelschap waardoor we uiteindelijk met een man of 25 op de boot zitten.
De boot, de Victoria Star, is helaas net als andere jonken recent wit geverfd op last van de autoriteiten. De mooie foto's van houten boten kunnen we dus niet maken. De slaapcabines zijn in principe hotelkamers met alles er op en eraan, alleen kleiner. We hebben zelfs een echt balkon! Het is allemaal erg luxe en mooi.

De boot vertrekt rond 1 uur de baai in die bestaat uit honderden kleine rotseilanden. Geweldig gezicht, hoord tot het Unesco erfgoed. Na de lunch bezoeken we in kleine bootjes een vissersdorp op water. Allemaal kleine huisjes, een soort primitieve versie van Oolderhuuske. Hier wonen een tweehonderd mensen onder belabberde omstandigheden. Zijn blijkbaar voormalige bootvluchtelingen. Wordt je wel even stil van. Ze leven van de visserij en er is een oesterkwekerij. De kinderen kunnen al heel jong zwemmen, zal wel moeten. Als ze met elkaar willen spelen roeien ze ff over.

Daarna terug naar de boot, even luieren op het dek en zwemmen. 's Avonds een echt galadiner, bijna iedereen in korte broek en slippers. Heerlijk gegeten. We hebben Steve, de Australier, bij ons aan tafel uitgenodigd, die alleen op reis is. Flesje franse wijn gedronken en daarna op tijd naar bed, ergens midden in de baai in het pikkedonker en een en al stilte. Geweldig!

De volgende dag beginnen we met Thai Shi om half 7, voor de liefhebbers. Daarna een licht ontbijtje om 7.00u. Om half 8 waren we op weg voor een bezoekje in de grotten, eerst 156 trappen op. Het is al erg warm en vochtig, we zweten ons kapot. Nadat we weer terug zijn op de boot is een frisse douche wel noodzakelijk. Dan krijgen we een uitgebreide brunch aangeboden en hierna eindigt het boot avontuur. We hebben leuk contact met Steve en een Frans koppel. Dat is fijn want ook al wordt er geslapen en gelezen op de terugreis, het is fijn als je met elkaar kunt vertellen en lol maken, bijzonder tijdens deze lange saaie trip. We worden om 16.30u bij het hotel gedropt en maken ons klaar voor de vliegreis naar Hue. Rene van onze reisorganisatie komt ons persoonlijk nog even een goede reis wensen en we drinken samen een biertje.

Om 20.10 u zijn we op weg naar Hue. Na de landing gaat alles in een vlot tempo en om half 11 zaten we aan de pils met Carin en Henk en Sjmeed. Yvonne was er niet bij omdat nNina zich niet lekker voelde.
We hebben gezellig onze reiservaringen gedeeld en om half 1 was het toch echt bedtijd en gingen we terug naar ons hotel.

We hadden een upgrade van de kamer, een suite, maar met een badkamer uit de jaren toebak. Nou ja eerst maar eens slapen en morgen zien we verder.
We gaan morgen op eigen houtje door Hue en maken er een rustige dag van.

Hiking tour

Heerlijk geslapen in een druk en rumoerig hotel met veel Chinezen, tjeetje wat zijn die luidruchtig! Cai, onze gids, kwam ons om 10.00u ophalen en we gaan samen op pad. De temperatuur voelt in eerste instantie goed maar al gauw voel je de hitte en de vochtigheid. We zijn hier duidelijk niet alleen, veel groepjes mensen trekken de bergen in met een gids. Ook hebben we gezelschap van 3 Blackhmongs dames met de manden op hun rug. Cai verteld dat deze 'vrienden' ons tot de lunch gaan volgen en proberen dan hun waren te verkopen. Ze zijn erg vriendelijk en vertellen met ons. Zonodig steken ze een hand uit voor ondersteuning. Na een paar keer flink klimmen komen we bij de lunchplek en voor ik het weet wordt ik overladen met kussenhoesjes, toilettasjes, beursjes enz. Eigenlijk wil ik niet zoveel kopen, mijn koffer puilt al uit met eigen bagage maar ja, voor het goede doel dan maar. Zo eenvoudig is dat nog niet , na heftig onderhandelen met inmiddels driedubbele aantal vrouwen ben ik in het trotse bezit van 2 beursjes en 2 kussenhoesjes van indigostof. Alles handmade!

Ik (Ria) voel me niet zo lekker en het lijkt of mijn interne thermostaat kapot is, de hitte gaat niet uit mijn lijf/hoofd. Ik kom tot de ontdekking dat ik waarschijnlijk niet genoeg gedronken heb en moet goed koelen met natte doeken in de nek om vervolgens verder te kunnen. We bezoeken een huis waar we uitleg krijgen over het maken van de stof, weven, en het verven van de indigokleur. Interresant en zeer bewerkelijk, respect!

Dan gaan we nog naar een woonhuis, de mensen 'richten' hun huis in volgens Feng Shui.
Er staan weinig meubels en alles is erg, erg sober om niet te zeggen armoedig. Ze hebben wel een tv. Voor de rest nemen ze het leven zoals het komt en zijn gelukkig.

We arriveren rond 15.00u bij de homestay en worden ontvangen door de zoon des huizes met een kopje groene thee. Vader komt van het veld met een mand maïs en moeder is nog op het land maïs aan 't verzamelen. Tweehonderd meter verder is een rivier en we gaan even afkoelen in het water, heerlijk! Als we terugkomen is de familie compleet. Wij kunnen douchen en ondertussen dat Dick doucht ga ik meehelpen met de maïs te bundelen. Hiervoor hebben ze een bepaalde techniek met een bamboereepje, het lukt met niet zo goed dus ik geef mam de maïs iedere keer aan en vele handen maken licht werk, we werken zo een hele berg weg. Alles wordt onder een afdak gelegd en ik veeg het terrs met zo'n klein bezempje, ze lachen en vinden het leuk dat er mee geholpen wordt. Als ik klaar ben met douchen staan er vers gebakken French fries met knoflook klaar. Heerlijk bij een pilsje.

De vrouw van Cai werkt in Lao Cai en komt met de scooter ook naar de homestay waar we met z'n allen eten. De dochter des huizes heeft het overgrote deel met veel liefde bereid, pap ook nog een gedeelt. Het ziet er fantastisch uit, bamboescheuten uit de wok, geblancheerde kool, beef, kip met groenten, varkensvlees met heerlijke saus, springrols, stemde Rice en..... happy water. Een of ander alcoholisch drankje wat regelmatig werd bijgeschonken in kleine glaasjes, mam kon er wel mee overweg.


Na het eten kregen we thee van kruiden uit de bos voor een goede nachtrust. Om 20.30 zijn we naar de slaapzolder gegaan en vervolgens heerlijk geslapen tot 8.30.
Het ontbijt bestaat uit een stapel pancakes met honing en bananen, koffie of thee. Uiteindelijk mogen we ook nog even proeven van het traditionele ontbijt wat bestaat uit geblancheerde bloemen van de pompoenen, restjes van de avond ervoor, een soort gewokte spinazie, hele pittige geroosterde visjes en steamd rice. Inmiddels stonden boven aan het erf weer 5! Blackmongs te wachten voor ons gezelschap te houden. Na zo'n stevig ontbijt is het niet moeilijk om de pas er goed in te houden ware het niet dat het 's nachts geregend had en alles er modderig en slipperig,glad was. Het ging soms erg moeizaam maar met behulp van een stok en goed advies glibberden wij de berg omlaag. We hadden nog maar 1 vriendin over en die liep op haar plastic slippertjes 10x sneller dan wij met onze dichte (berg)schoenen.
Toen we door het bamboebos liepen ben ik gevallen samen met mijn 'vriendin' ze lag onder mij maar gelukkig had ze een 'airbag' in de vorm van haar mand en is het verder goed afgelopen. Over ongeveer 3 km hebben we 2 uurtjes gelopen door de slechte omstandigheden.


Na de lunch in het busje naar het hotel in Sapa lekker douchen en daarna op uitnodiging van Monica, de vrouw van Cai, koffie drinken in het hotel waar zij werkt. Daarna nog een pilsje gepakt op het terras en een grote kop noodlesoep alvorens de nachttrein ons weer terug bracht naar Hanoi. Hier hebben we kort kennis gemaakt met René van onze reisorganisatie. Het regent flink in Hanoi. Vandaag lekker rustig aan gedaan voordat we morgen op de boot naar Halong Bay gaan. Hopelijk gooit de storm geen roet in het eten want dan varen de boten niet uit. We zullen zien.